Vanuit Bordeaux is het een uurtje rijden door het glooiende landschap van de Gironde.Langs velden met zonnebloemen, pruimenboomgaarden en natuurlijk hellingen met wijnranken, bereik je aan het eind van een doodlopend weggetje de boerderij.
Hier ontvangen Chris en Graham straks hun gasten.
Leven en laten leven
De boerderij uit 1849 heeft een langgerekte vorm, met naast elkaar: woonhuis, schuur en stal. Het lijkt een ‘moderne’ versie van de longère, het oer-oude langhuis.
Het nieuwe woonhuis is aan het uiteinde bedacht om de gasten de ruimte te geven, en de bewoners een eigen domein. De toegangen tot de gîtes komen aan de ene zijde, de voordeur van het woonhuis aan de andere. Zo hebben zowel de gasten als de vaste bewoners hun privacy.
Het is de taak van de architect om er oog voor te hebben:
de balans tussen privacy en contact.
Je woont niet prettig als die niet goed is.
De 170 jaar oude boerderij is gebouwd met materialen die men er ter plekke vond. De wanden bestaan uit grote stenen en het houten dak met zware spanten is gemaakt van ruw bewerkte boomstammen. Prachtig!
Muur-coatings en andere moderne toevoegingen zijn nu weer weggehaald. La grange, de originele schuur, is daardoor weer geheel zichtbaar: puur, functioneel en robuust. Dát is wat de schuur zo mooi maakt.
